EC was here

Meestal zie ik ze zitten als ik voorbij kom. Achter hun ramen, vragend om aandacht. Van basiszorg zijn ze verzekerd, dat nog wel. De zorg is veelal medisch gestuurd, klinisch. Warmte ontbreekt. Dat ligt niet aan het verzorgend personeel maar aan overheden, zorgverzekeraars en organisaties die enkel oog hebben voor de bottom line van hun business case. Sociaal isolement is dan ook geen thema, dat wil zeggen, voor de beleidsmakers niet. Wel voor de circa zestig ouderen in dat gebouw waar ik met regelmaat langs kom. Zij vertonen serieuze symptomen van een dodelijke ziekte; eenzaamheid. Enkele omwonenden hebben zich nu verenigd en gaan buddy’s zoeken. Mensen die één uur in de week willen vrijmaken om gezelschap te bieden aan een van deze ouderen. Voor een kopje koffie, een praatje, een rondje door het park, museumbezoek. Maar hoe komen ze aan die buddy’s?

Een Amsterdammer zei eens tegen mij dat hij de Limburger het warmbloedigste van alle Nederlanders vond. In ieder geval weet ik dat het er wel eens erg heet kan worden. Zo heet zelfs dat er wel eens wat vlam vat de laatste tijd. Auto’s bijvoorbeeld, en loodsen in havengebieden. Maar ook vatte onlangs het dak van een clublokaal vlam. Kortsluiting. Tijdig optreden van brandweerlieden voorkwam dat het hele gebouw in de hens vloog, maar het dak moest er toch echt aan geloven. Nu is het voor voetbalteams vervelend omkleden en douchen in een clubgebouw zonder dak. Verzekeraars zijn echter ondergedoken in met kleine lettertjes gemetselde vluchtkelders, de gemeente veegt de bodem van een lege begroting en ook bij sponsoren houdt het een keer op. Maar ongetwijfeld liggen ergens vergeten dakpannen in een loods weg te kwijnen. Net zoals de ouderen achter de ramen van het verzorgingstehuis. Ongetwijfeld zijn er scoutingclubs die best wat zaterdagen handjes willen uitlenen en is er wellicht een aannemer of dakdekker die op een vrije dag tips wil komen geven en regie wil nemen. Die zijn er vast. Vind ze, breng ze samen en er is weer een dak. Maar hoe en wáár vind je die?

Het zijn maar twee willekeurige voorbeelden. Voorbeelden van waar we elkaar kunnen helpen. Waar kunnen zelfs een beetje moeten wordt, omdat we volgens mij niet moeten willen dat we in een samenleving leven waar enkel de ieder-voor-zich-vlag wappert. Ik ga er verder niet over uitweiden, dat kost tijd en de tijd moeten we besteden aan het helpen en niet aan het ouwehoeren over dat er geholpen moet worden. Helpen om het mooier te maken, in alle opzichten. Mijn boodschap is dat er een nieuw platform gelanceerd is voor hulpvragen en hulpaanbieders: www.L1Link.nl . Ga maar eens snel kijken, helpen doet namelijk geen pijn. In tegendeel zelfs.