Ze stonden met de rug naar me toe. Bedoeld om te imponeren. Tussen ons in een charismatische vrouw. Afgaande op de kleding die ze droeg, in combinatie met de geschatte leeftijd, vermoedde ik dat ze al enige tijd geleden overleden moest zijn. Toch schonk ze mij vanuit het fotolijstje een goede lach. Verder een computer van het merk DELL met bijbehoren, een stapeltje vakliteratuur en een doosje paperclips, welke wat surrealistisch oogde in een verder paperless kantoor. We waren circa 40 minuten onderweg en ik vond het een vriendelijk maar moeizaam gesprek. Het leek op een wedstrijd waarvan de winnaar zijn gelijk aan het publiek mag tonen. Al een tijdje probeerde ik me van tegenstander te transformeren tot scheidsrechter die krampachtig en zonder hulplijnen de dialoog probeert gaande te houden. Dat was míjn strijd en deze voelde redelijk kansloos. Tot ik hen dus zag staan. De meeste kende ik niet, twee of drie vaag van naam maar enkele kon ik meteen thuisbrengen; ik had ze zelf gelezen. In gedachte pikte ik het managementboek eruit dat mij het meest voor de geest stond en besloot tot een laatste poging. Dan maar een beslissing op punten. Mijn eerdere betoog opnieuw, maar nu opgehangen aan het marketingevangelie dat in het betreffende boek wordt verkondigd. Hij keek me aan alsof ik Japans sprak. Waar ik die wijsheid vandaan haalde? “Uit dezelfde literatuur die uw bureau opsiert.” Zijn blik verstarde en net als bij zonlichtverstrooiing door stof, zorgde mijn antwoord voor avondrood op zijn gelaat. De impasse verbrak toen hij na enkele seconden uit zijn stoel naar voren kwam en met zijn vlakke hand op de tafel sloeg. Eindelijk tegengas! Een nee-knikker, iemand die de juiste boeken leest. Het eindsignaal klonk, het werd verlenging. Of de boeken die me met hun rug aanstaarden hun binnenkant ooit aan hem hebben mogen tonen, is voor mij nog steeds een vraag. Het antwoord vind ik niet meer belangrijk. Hij is in ieder geval geïnteresseerd in míjn verhaal, nu al een jaar lang.
Moraal? Wie schrijft die blijft. En wie leest dus ook.
Geef een reactie