Ik hoorde me het allemaal aan. Over Twitter, Facebook, Instagram, LinkedIn, Pinterest en de koning der lege hulzen; Google+. Er is een verzamelnaam voor: social media en ik zat in een workshop over de do & don’ts. Op zich al twee bijzondere constateringen. Cursussen voor jezelf zijn op social en lijstjes met wanneer je wel maar ook niet jezelf mag zijn. Het social in social media impliceert interactie tussen mensen. Echte mensen. Dat we content met elkaar delen en daar mogelijk een dialoog over aangaan. De mate van gelijkgestemdheid wordt dan veelal snel duidelijk. Niet de gelijkgestemdheid maar vooral de tegenstellingen komen dan onder het vergrootglas. En dát vinden alle SM-goeroes toch een potje gevaarlijk. Het zou namelijk je populariteit en je online invloed kunnen eroderen. Rampzalig vinden ze. Je moet namelijk succesvol zijn. En daarom zijn er regels, honderden lijstjes met do & don’ts, duizenden infographics en ondertussen meer SM-experts dan SM-gebruikers. Om ons te vertellen wat we wel en vooral niet moeten doen, om ons te bewegen steeds iets meer van onszelf af te gaan staan, om social media dus minder social te maken. Dat doen ze. Omdat je Klout Score en succesvol zijn belangrijker zijn dan oprechtheid. Dat social media als SM wordt opgeschreven is dan ook geen toeval. De brug naar sadomasochisme is snel gelegd: velen doen zich op social media veel pijn door zich anders voor te doen en nog meer pijn door zich te spiegelen aan anderen die excelleren in het zich anders voordoen.
Maar dan heb ik het vooral over personen, mensen zoals u en ik. Maar natuurlijk zijn er ook bedrijven actief op social media. Natúúrlijk zijn er bedrijven actief op social media. Want in het online landschap liggen de zakken met goud. Dat hebben de SM-experts namelijk verteld. Maar om die zakken met goud te vinden heb je tips nodig, tips die enkel door SM-experts verstrekt kunnen worden. Ze vinden het ook niet altijd leuk maar zien het als een roeping, als hún plicht om die arme kwetsbare ondernemers te behoeden voor het nemen van de verkeerde online afslag. Bedrijven begrijpen dat je succesvol moet zijn, dat een goede bottom line een eerste levensbehoefte is en kritische massa een hoog goed. En de SM-experts hebben goed nieuws voor die bedrijven! Er is een online succesformule die altijd en voor iedereen werkt; storytelling! Vertel een verhaaltje en ze staan in de rij voor je product of dienst! Je zal binnen no time moeten uitbreiden in personeel, waarschijnlijk zit je al heel snel te klein behuisd etc etc. Het ondernemen is nog nooit zo makkelijk geweest als in 2015. Gewoon je verhaal vertellen, that’s all.
Waar missen de meesten dan de boot, grijpen ze naast de gouden bergen? Omdat de gouden bergen die worden beloofd sterk doen denken aan de enorme luchtbel die rond de laatste eeuwwisseling de millenniumbug werd genoemd. Of ik zelf geloof in social media? Zeker wel, maar dan als toevoeging op het bestaande stelsel van platforms waarop marketing laveert, balanceert en jongleert. Social media is geen vervangende maaltijd, maar als een extra gang aan het menu, of dat extra ingrediënt dat de smaakbeleving completer maakt. En storytelling? Ook daar geloof ik in. Wel drie regels. Ten eerste moeten bedrijven niet op zoek gaan naar (potentiële) klanten maar naar de platforms waar deze zich bevinden. Verder moet het besef er zijn dat de klant jou vind en niet andersom. En als laatste iets over storytelling-verhalen. De verhalen waar ik het heel vaak, heel erg fout zie gaan. Verhalen van een bedrijf over een bedrijf dat ze niet zijn. Wel over een bedrijf dat ze zouden willen zijn omdat de regels, honderden lijstjes met do & don’ts, duizenden infographics en nog meer experts hen vertellen dat dát succes garandeert. Geloof me: storytelling werkt alleen maar als je vertelt wie je écht bent, waar je écht goed in bent en over waarom je blij wordt van wat je doet. Storytelling gaat ook over het onderkennen dat je in de dialoog erkent dat je niet in alles heel erg goed bent, dat je zelfs wel eens een fout hebt gemaakt. Heb je daar anderen voor nodig? Met een goede spiegel kom je volgens mij al een heel eind. En de SM-experts? Wat ik erover wil zeggen, is dat ik ook een paar hele goede ken. Die hebben echt hun toegevoegde waarde en maar goed ook. Want in de online wereld is het al niet anders dan de offline variant die we al zolang kennen; we laten ons leiden door regels, protocollen, meningen van anderen, zelfingenomen veronderstellingen en vergeten dat we mens zijn. Bij seminars, trainingen en workshops over social media moet dan ik dan ook vaak aan de albumhoes van Nevermind denken. Ook de online wereld heeft al haar kinderlijke onschuld verloren. Een gemiste kans maar tegelijkertijd ongelooflijk vermakelijk om te aanschouwen. Ik hou wel van een beetje fictie.
Geef een reactie