EC was here

Hij was al jaren geleden vanuit Twente naar Nieuw Zeeland vertrokken, was er verliefd geworden en ze hadden samen koters gekregen. Twee en de oudste droeg met trots een paarse prinsessenjurk. Een vlucht kostte hem een dik maandsalaris en ook voor hun oudste dochter moesten ze nu betalen. Vaak kwamen ze dan ook niet meer in Europa, maar gisteren stonden we met hen in het Engels over bosbranden in Frankrijk te praten. Bij de waterpomp tussen hun gehuurde camper met Duits kenteken en onze caravan in. Over dat Duits kenteken was hem ook wat opgevallen; Nederlanders zoeken dan bewust geen contact met je.

Een plaatsje verderop staan Zwitsers. Zij maakten wel een praatje. Met de uit Twente afkomstige Nieuw Zeelander met Duits kenteken, maar ook met ons. Hij woont al dertig jaar in Zwitserland maar is van origine een Sjeng. Zijn Maastrichtse tongval is nog behoorlijk intact, net als zijn vader die ook op de camping staat en mij vertelde dat hij ooit in Venlo had gewoond. Recht tegenover de Keulse Ker. Hij had kunnen horen dat ik uit Venlo kwam en vond dat mooi. We hebben nog pannenkoeken gebakken voor de Zwitserse dochter. Ook dat werd mooi gevonden.

We staan tussen opzet-tentjes, caravans, grote familietenten, campers en heuse pipo-wagens. Allen zijn we omcirkeld door ik denk wel duizenden krekels die symfonisch het dagritme dicteren. Onze plaats grenst direct aan de steppe en daar woont een beest dat er hobby aan heeft om midden in de nacht met succes een autoalarm te imiteren. We vinden het echter goed.

Vanavond bij de afwas ging het weer over de bosbranden. Ik stond er met de Nieuw Zeelandse, een man uit de omgeving van Arnhem, nog een Nederlander en een man uit Gelsenkirchen. Een Fransman deed niet mee aan het gesprek. De vrouw uit Nieuw Zeeland is ooit op het nippertje ontsnapt aan de tentakels van zo'n woest brandend bos. Ze vertelde over zeer angstige momenten en dat er nu branden op slechts tientallen kilometers afstand woeden, maakt haar ongerust, ook al zijn ze onder controle.
Ik had het ook gehoord en geschrokken kwam de kleine meid die ik kende van de prinsessenjurk naar haar moeder gerend. Ze was erg geschrokken van een vrouw die zo-even tegen een kind tekeer was gegaan. Onberekenbare volwassenen zijn dan ook minstens zo beangstigend als bosbranden.