Onlangs schreef ik een persoonlijke blog over nachtelijk gezang dat het luchtruim van een Franse camping vulde. Het gezang, eigenlijk was het een rap, was afkomstig van jongeren van verschillende nationaliteiten. De tekst ging over Trump en Kim Jong-un. De jongeren maakten zich zorgen om die twee. En er is meer om ons zorgen over te maken. Over wat er in Charlottesville plaatsvond bijvoorbeeld. Die zorgen vertaalden zich de afgelopen dagen in talloze tweets vol afschuw in mijn Twitter-timeline. Tweets over dat het goed fout gaat aan die andere kant van de Atlantische Oceaan.
De journalistieke thema’s bij Omroep Venlo gaan niet over de mondiale problematieken. Als publiek medium is het aan ons de taak om op lokaal niveau nieuws te brengen en maatschappijkritisch te voorzien van duiding. Over wat er gebeurt in de gemeente, in de stadsdelen, de wijken en op straatniveau. Daarnaast geven we met het verslaan van de talloze evenementen en cultuurexplosies in de gemeente uiting aan onze identiteit en die is mooi. Maar niet alles…
Deze week werd ik aangesproken, ik schatte haar een jaar of zeventien. Zij vertelde mij onze berichtgeving via Facebook te volgen en had de reacties gezien onder de berichten over de verdrinkingsdood van een Syrische jongen. Doodeng vond ze wat daar geschreven werd en ik moest denken aan de brandende toortsen in Charlottesville.
Omroep Venlo is en werkt onafhankelijk in haar journalistieke taken en dat is iets om te koesteren in een democratie. We belichten de maatschappij in de volle breedte en de reacties op berichten zijn daar een onderdeel van. Deze geven uiting aan gevoelens en ook die zijn belangrijk. De maatschappij die we samen vormen zou er echter wel bij gebaat zijn als er iets meer nuancering wordt betracht in de formulering van sommige reacties. Ook online hebben brandende toortsen een impact die niet moet worden onderschat.
EC was here 
Geef een reactie