EC was here

Plofkip

Vanochtend opende het regiokatern van De Limburger met een artikel over de streekomroep. Daar wil ik graag een paar dingetjes over roepen. Bijvoorbeeld over de zin in het artikel die zegt dat er een streekomroep moet komen omdat het besef doordringt dat lokale omroepen in hun eentje nauwelijks kunnen overleven. Dat is pertinent niét de reden om tot streekvorming over te gaan. Het achterliggende verhaal gaat er namelijk over dat steeds meer overheidstaken vanuit politiek Den Haag worden gedecentraliseerd en gemeenten er steeds meer uitvoering en verantwoordelijkheden bij krijgen. Daar moet dan ook een forsere maatschappij-kritische waakhond tegenover worden gezet als controlerende journalistieke entiteit van de bestuurlijke en uitvoerende macht. Juist op lokaal niveau.

Hiertoe heeft de NLPO het plan ingediend om de circa 260 lokale omroepen om te vormen tot circa tachtig sterke streekomroepen. Een plan dat positief ontvangen is door het Commissariaat Voor De Media en zelfs is opgenomen in het regeerakkoord van het nog verse kabinet. Streekvorming gaat dus vooral over een kwaliteitsimpuls voor de journalistiek op gemeentelijke schaal. Omdat ook de politiek roept journalistiek belangrijk te vinden.

Omroep Venlo heeft 2016 en 2017 afgesloten met zwarte cijfers. Wij vragen dan ook niet meer geld om de jaarexploitatie rond te krijgen, maar doen een beroep op de overheid om een erfenis uit het verleden op te ruimen. Dat is een stukje relevante duiding dat in het artikel ontbreekt. Redacteur Jos Bouten benoemt verder in het stuk dat er voor vrijwilligers een rol blijft bij de omroep en dat is helemaal correct. Vrijwilligers vormen een belangrijke pijler onder de lokale omroepen en bij een eventuele streekomroep zal dat niet anders zijn. Wel heb ik ernstige bedenkingen bij de voorgeschotelde getallen. Als ik u vertel dat Omroep Venlo een jaarbegroting kent van zo’n 850.000 euro (waarvan 250.000 euro subsidie), dan begrijpt u dat een streekomroep voor zes gemeenten meer zal gaan kosten dan de genoemde negen ton. Tenminste, als ‘we’ willen gaan voor kwaliteit.

Journalistiek is namelijk een vak, net zoals het maken van programma’s met de juiste relevantie en impact een vak is. Dat kun je niet enkel met vrijwilligers borgen; er is een basis aan professionals voor nodig die op hun beurt geoutilleerd moeten worden met de juiste apparatuur en software. Dat kost geld en iets meer dan het symbolische bedrag van 1,30 euro per huishouden. Álle gemeenten zullen dus ook financieel over de brug moeten komen. Anders heeft de uitspraak dat journalistiek van groot belang is in ons democratisch bestel dezelfde waarde als een activist die actie voert voor eerlijke voeding, maar iedere avond zelf een plofkip op z’n bord pleurt.

Evert Cuijpers

Directeur Omroep Venlo