Tag: society
-
Clowns
Post vier belde en eigenlijk bleek dat al overbodig want de lichtbundels van de zaklampen zagen we al van veraf tussen de bomen door de hoek om komen. We hadden hen ook al geschrokken horen schreeuwen en nu hun komst zichtbaar werd, was het onze beurt; aan mijn kompaan nadat ze dachten het ergste te…
-
Erg?
We zijn in Frankrijk en Frans is niet mijn taal. De klankkleur vind ik prachtig, maar van begrip, laat staan reproductie, is nauwelijks sprake. Erg? Neen. De les van een week hier zijn, is dat het heerlijk is om te navigeren op klankkleuren. Dat het niet belangrijk is om alles mee te krijgen, alles meteen…
-
Het witte zwembad
Van witte wijken had ik al eens vaker gehoord. Evenals van witte scholen en witte sportverenigingen. Vandaag was ik in een wit zwembad en die gekleurdheid drong pas tot me door toen ik er al zo’n anderhalf uur was. Toen er een donkere jongen de door meivakantie vierende kinderen geannexeerde zwempiste betrad. Ik zag hem…
-
Virtual Reality; meer dan realiteit
De langste en meeste spectaculaire achtbaan ooit; ik mocht er in. Voor de eerste keer in een helikopter en dan ook nog eens boven het Afrikaanse Kruger National Park. Maar ook dichter bij de dieren, wat heet; een meter van een leeuw en in een bootje tussen badende olifanten. Niet veel later stond ik tussen…
-
Wat ben je zelf van plan er aan te doen?
Bij het bedenken, verfijnen en uitschrijven van campagnes moet ik rust hebben. Getelefoneer om me heen, het ‘Kun je even meekijken?’, ‘Heb je het gehoord van …?’ en kantoormoppen horen niet altijd bij mijn definitie van rust, zodat ik dan ook wel eens de luwte van een horeca-establishment opzoek. Mijn MacBook en ik. Zo ook…
-
Weekoverzicht van contrasten.
Het kind dat hij op z’n arm droeg. Doodsbang. Van hem, de piemelschreeuwer. Spijkenisse baadde in het daglicht. Het was er echter inktzwart, zó donker. Bonnetje was foetsie. Kwijt gemaakt door anderen. Voorgoed. Toen toch niet. En toch weer wel. In opdracht. Wat nu anderen? Foei maar ach. In Den Haag namen ze het licht…
-
Serious Hug
Ik vond het lastig, in een land waar haat-zoekers achter een pruik dragende politicus aanhollen. Ik vond het lastig, in een land waar politici toegeven aan door een pruik dragende politicus gedicteerde oprot-leuzen. Ik vond het lastig, na een jaar waarin is gebleken dat malverserende politici het ridicule wachtgeld te weinig vinden en in het pluche…