Auteur: Evert Cuijpers
-
Tollen
Als je niet weet wie de linksback is van Fiorentina. De rechtshalf van Rapid Wien niet kent, de trainer van AS Roma en wie de snelste speler is van de Bundesliga. Als je dat niet weet maar iedere dag achtentachtig van dat soort vragen op je afgevuurd krijgt van een 7-jarige die als beëdigd Xbox-Fifaloog […]
-
Diep zinken
Een azuurblauwe hemel waar de wolken zich zelden helemaal laten wegjagen. Nu hadden ze zich echter verborgen achter de bergen die zich om me heen sloten en waar zelfs de laatste en hoogst genoteerde naaldboom op de rotsachtige bergtoppen zich scherp aftekende. Ik zat op de rand van het fraai aangelegde natuurbad (al riekt dat […]
-
Anybody Out There?
De laatste afslag op de A67 voor de grens voert naar ’t Ven, het stadsdeel van mijn eigen stad dat lang bekend stond om de vele tuinderskassen waarvan de meesten inmiddels zijn gesloopt nadat ze jarenlang als stille en door onkruid overwoekerde haast monumentale monumenten dienst deden als soort van landmarks die herinnerden aan waar […]
-
Gummen
Van die uren, dagen zelfs, die je het liefst uit wilt gummen. Ze liggen vlak achter me, zit er eigelijk nog in. Gummen is wat ik wil. Alsof het allemaal niet gebeurt is. Gewoon verder. Gewoon, gewoon saai gewoon; wat blijkt dat soms toch een groot geluk. Afgelopen week waren we gewoon aan zee. Op […]
-
Het witte zwembad
Van witte wijken had ik al eens vaker gehoord. Evenals van witte scholen en witte sportverenigingen. Vandaag was ik in een wit zwembad en die gekleurdheid drong pas tot me door toen ik er al zo’n anderhalf uur was. Toen er een donkere jongen de door meivakantie vierende kinderen geannexeerde zwempiste betrad. Ik zag hem […]
-
Victor Emanuel II
Afgelopen dagen was ik in Milaan. Om te werken maar ook om het stadsleven te inhaleren, want daar ontkom je gewoonweg niet aan in Milaan. Het leven zoals het leven moet zijn liet ik over me heen komen, mijn poriën binnendringen. Hoe jonge Italiaanse schoonheden flaneren en hun uiterste best doen om wijsheid uit te […]
-
Oude liefde roest niet.
Ik mocht bij Omroep Venlo, toen nog de Stadsomroep, aan de slag op het moment dat de Maas na de tweede watersnood op rij weer langzaam terug kroop binnen haar oevers. Het was februari 1995 en heel Venlo was eensgezind over een tweetal zaken; de dijken moesten verhoogd worden en de Stadsomroep mocht nooit […]
-
Geen cijfers maar letters.
Dat vijf weken training best weinig is voor een halve marathon. Dat ik op twee uur en tien minuten vertrok maar het echter zo lekker ging dat ik de target op tien kilometer bijstelde op een beoogde finishtijd van tussen de 116 en 117 minuten, net onder de magische grens van twee uur dus. Magisch […]
-
Block de adblocker
Dicht bij de ingang van het ziekenhuis waren nog net twee plekjes vrij. Eigenlijk nog één, want een dikke BMW stond dermate asociaal geparkeerd dat het onmogelijk was daar zonder kras- en deukwerk nog een auto naast te krijgen. Ik stapte snel uit en haastte me door de troosteloze gang om me op tijd te […]
-
Virtual Reality; meer dan realiteit
De langste en meeste spectaculaire achtbaan ooit; ik mocht er in. Voor de eerste keer in een helikopter en dan ook nog eens boven het Afrikaanse Kruger National Park. Maar ook dichter bij de dieren, wat heet; een meter van een leeuw en in een bootje tussen badende olifanten. Niet veel later stond ik tussen […]
EC was here 